استفاده از ظرفیت یک ماده قانون آیین دادرسی کیفری برای تخفیف مجازات
رسیدگی به پرونده‌های حقوقی و کیفری در مراجع قضایی معمولاً در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ بدین‌نحو که در مرحله‌ی نخست، دادگاه بدوی پس از انجام بررسی‌ها و تحقیقات لازم رأی مدنظر خویش را صادر می‌کند و سپس، شخصی که رأی به ضرر او صادر شده است، می‌تواند در مرجع بالاتر به این رأی اعتراض کند
رسیدگی به پرونده‌های حقوقی و کیفری در مراجع قضایی معمولاً در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ بدین‌نحو که در مرحله‌ی نخست، دادگاه بدوی پس از انجام بررسی‌ها و تحقیقات لازم رأی مدنظر خویش را صادر می‌کند و سپس، شخصی که رأی به ضرر او صادر شده است، می‌تواند در مرجع بالاتر به این رأی اعتراض کند. درواقع، درنظرگرفتن امکان اعتراض به آراء صادره برای کاهش احتمال خطا در آن‌ها می‌باشد. در پرونده‌های کیفری، مرجع رسیدگی به این اعتراض گاه دادگاه تجدیدنظر و گاه دیوان عالی کشور است که در مواقعی که مرجع صالح برای رسیدگی به این اعتراض دیوان عالی کشور باشد، به آن فرجام‌خواهی گفته می‌شود.
اشاره به این نکته ضروری است که این ماده صرفاً شامل محکومیت‌های تعزیری می‌شود. بنابراین، اگر شخصی به مجازاتی هم‌چون قصاص محکوم شود، نمی‌تواند با استناد به این‌که از تجدیدنظرخواهی صرف‌نظر کرده است، تقاضای تخفیف در مجازات را مطرح نماید.